Зошто Сeм сака да се вози по нерамен терен
Автор: Роланд Воллард, физиотерапевт и иницијатор на “Клас на тркала ” во Алкмар, Холандија
Сем има 28 години, и за 28 години со него изодев многу километри. Сем во неговата инвалидска количка, јас зад него туркајќи ја количката. Поминавме повеќе од пет илјади километри. Тоа е 2 пати од Амстердам до Барселона. Значаен фитнес за мене, но што всушност значат сите овие километри за Сем?
Сем има одредени функции, но само над карлицата. Рамената, рацете, вратот и главата се под контрола, додека се што е од папокот надолу , не реагира (добро) на наредбите од мозокот.Неговите нозе скоро и да не се движат.
Значи Сем има одличен изговор да остане седнат. Би рекле, подобро да му биде поудобно. Можеби некој шок абсорбер под неговото седиште или екстра меки гуми, за да не ги чувствува сите дупки? Невербалниот одговор од Сем на тоа прашање е решително “НЕ”!
Кога одам со Сем на мазна асфалтирана велосипедска патека за некое време, тој “паѓа”.Помалку е присутен , мавта помалку весело со рацете и прави помалку звуци. Ако одам на страничнатa патека или по патека од коцка, будноста, движењата на рацете и звукот обично се враќаат. Затоа, моите правци на движење ги избирам според следново: лошо одржувани тротоари и патеки со коцка. И Сем не е сам. Многу деца или возрасни во инвалидска количка ги доживуваат вибрациите преку удари како нешто позитивно.
Го знаев ова долго време и го забележав кај многу корисници на инвалидски колички. Но, во последно време мислам дека почнувам да мислам на ова. Тоа е затоа што прочитав многу научни трудови за структурите на сврзното ткиво во нашето тело. Ова истражување носи различни сознанија за структурите на телото и ги применувам тие сознанија (напредна биомеханичка рехабилитација АБР ) на 8 деца во нашиот центар “Kлас на тркала”.
Телесните ткива треба да имаат специфични стимулации за да останат здрави. Бидејќи Сем не се движи или тешко се движи под неговиот папок, сите ткива таму се недоволно развиени. Мускулно ткиво на пример: ако не вежбате редовно, вашата мускулна маса брзо се намалува. Кога врвен спортист е погоден од грип за една недела, тој може да заборави на неговиот медал. Намалувањето на мускулното ткиво поради недостаток на движење е видливо на колковите и нозете на Сем. Нашите прошетки заедно не го рестартираат тој процес, очигледно тоа не го обезбедува вистинскиот стимул за раст на мускулите …
Коскеното ткиво е, исто така, останува недоволно развиено доколку не добива доволно стимулации. Пред повеќе од сто години германскиот анатом и хирург Јулиус Волф опиша дека коската е формирана под влијание на компресија. Ова стана познато како “закон на Волф”. Пример: ако не правите правилни чекори не добивате силна стимулација , од притисокот кој се создава при стапнување на подлогата, во стапалата, нозете и колковите, тогаш коските во стапалата, нозете и колковите нема да се развиваат правилно. Кога одам зад инвалидската количка на Сем јас градам добри коски. Сем не, стимулациите преку удари веројатно не се доволно силни за подобри коски.
Сите сврзни ткива во вашето тело, исто така, се влошуваат поради недостаток на движење и стимулаци. А тие сврзни ткива се многу поважни за функционирањето на нашето тело отколку што обично се претпоставува. Сврзното ткиво ја опкружува секоја индивидуална клетка, но исто така опкружува мали групи на клетки и, конечно, цели органи, крвни садови, нерви и мускулни групи. Се држи сè заедно и ги обезбедува сите клетки со храна и го отстранува отпадот. Здраво возрасно лице има околу 20 килограми сврзно ткиво.
Има многу нерви во сврзното ткиво, кои може да регистрираат болка / непријатност и постура ( држење на телото )/ движење , многу добро. Од карлицата на Сем до неговите стапала, скоро и да нема никаква постура и движење. Ова му дава слобода на одделот за болка / непријатност да испраќа стимулации до ‘рбетниот мозок и черепниот мозок. Тоа е голем ризик за луѓето како Сем, каде што движењето е стопирано поради недостаток на контрола од мозокот.
Одење над испакнатини и дупки , најверојатно го стимулира сврзното ткиво. Стимулацијата може да се подели на стумилации со краткорочен и долгорочен ефект.
Краткорочен ефект
Сите вибрации се регистрираат од нервите во сврзното ткиво кои се специјализирани за абнормалности на постурата и движењето. Овие информации потоа се испраќаат до ‘рбетниот мозок и черепниот мозок. Колку повеќе од овие сигнали за постура / движење доаѓаат и се пренесуваат, толку помалку простор има за сигнали за можна болка / непријатност. Овој механизам проработува со стапнување на првата дупка.
Долгорочен ефект
Вибрациите предизвикани од испакнатините и дупките , исто така, формираат биомеханички влез во структурите на сврзното ткиво. Телото ќе одговори на ова со контра-реакција, во овој случај преку обезбедување на подобра исхрана на сврзното ткиво и осигурување дека ткивото е поотпорно на вибрациите. Стеснувањето на сврзното ткиво ќе се намали и со тоа Сем ќе се чувстува подобро во сопствената кожа. AБР прави нешто слично со гумени стапчиња. Со тапкање на одредени деловите на телото, одредена вибрација влегува во телото. Телото мора да реагира на тоа биомеханички; оваа реакција е независна од контролата на мозокот. Трансформацијата на ослабеното сврзно ткиво во поздрава состојба е бавен процес. Тоа е процес кој трае повеќе со месеци отколку со денови. И тоа бара редовни дози на специфични стимулации.
Ајде да резимираме:
– Сем веројатно сака да се вози по нерамни терени поради директен внес на тие стимулации во трансмисијата на нервите. Болката исчезнува во позадина, бидејќи стимулациите од ударите при возењето доаѓаат од неговите нозе и ги надминуваат сигналите на болка.
– Не го избирајте мазниот асфалт, туку одете по нерамните површини
– Не користете премногу абсорери на удари. Преферирани се убави густи гуми.
– И колку почесто, толку подобро за неговото тело …
Роланд Воллард,
roeland@roelandhelpt.nl
